Mózg każdego człowieka organizuje, lokalizuje, zarządza docierającymi do niego wrażeniami.

Integracja sensoryczna to proces, dzięki któremu mózg otrzymując informację ze zmysłów segreguje je, rozpoznaje, interpretuje, integruje ze sobą oraz z wcześniejszymi doświadczeniami po to, by odpowiedzieć adekwatną reakcją na wymagania otoczenia.

Kiedy wszystkie procesy sensoryczne i integracyjne przebiegają prawidłowo, rozwój ruchowy i poznawczy dziecka dokonuje się bez zakłóceń.

Jeżeli dochodzi do nieprawidłowości w procesach integracyjnych, wówczas pojawiają się zaburzenia, w odpowiedzi ruchowej oraz zachowaniu.

Zmysły:

Nasze zmysły dostarczają informacji o fizycznej kondycji ciała i otoczeniu wokół nas a nasz układ nerwowy nieustannie organizuje je gdy dziecko jest w ruchu czy tez odpoczywa.

Układ nerwowy odbiera i rejestruje informacje płynące z następujących zmysłów:

1. dotyku (czucia powierzchniowego),

2. równowagi (układu przedsionkowego),

3. propriocepcji (czucia głębokiego),

4. wzroku, słuchu, smaku i węchu.

Dotyk:

Jest zmysłem rozwijającym się jako jeden z pierwszych. Dotyk pierwotny (obronny), dominujący w okresie niemowlęcym, odpowiada za świadomość dotknięcia i chroni przed niebezpiecznym bodźcem dotykowym. Dotyk różnicujący (wyżej zorganizowany) odbiera precyzyjne wrażenia dotykowe (np. różnicę w kształcie,fakturze). Zmysł dotyku dostarcza informacji niezbędnych do nabywania:

• percepcji dotykowej, percepcji wzrokowej, schematu ciała,

• mowy,

• planowania ruchu, umiejętności szkolnych,

• bezpieczeństwa i stabilności emocjonalnej.

Równowaga:

Układ przedsionkowy znajduje się w uchu wewnętrznym. Dostarcza informacji na temat grawitacji oraz ruchu. Wystarczy się pokręcić, by zaktywować swój system przedsionkowy. Pomaga kierować ciałem w przestrzeni. Poprzez zróżnicowany system połączeń nerwowych ma wpływ na:

• napięcie mięśniowe całego ciała (również gałek ocznych, strefy oralnej, mięśnia strzemiączkowego w uchu wewnętrznym),

• słuch i równowagę,

• przetwarzanie słuchowo-językowe,

• przetwarzanie wzrokowo-przestrzenne,

• świadomość przestrzenną,

• planowanie ruchu,

• bezpieczeństwo emocjonalne,

• funkcjonowanie społeczne.

Propriocepcja:

Dzięki impulsom proprioceptywnym wiemy w jakim pozycji znajduje się nasze ciało bez konieczności patrzenia i upewniania się w jakim jest położeniu. Odbywa się to poprzez nacisk receptorów w naszych stawach. Wystarczy się mocno przytulić lub coś podnieść by aktywować układ proprioceptywny. Zmysł propriocepcji jest ściśle powiązany z dotykiem i układem przedsionkowym. Wpływa na:

• świadomość ciała,

• kontrolę i planowanie ruchu,

• stabilizację posturalną ,czyli postawę,

• bezpieczeństwo emocjonalne,

• funkcjonowanie społeczne,

• wspomaga mowę.

Na podstawie literatury opracowała:

mgr Justyna Kania